شناسایی ژن aph(3')-IIIa مقاوم به استرپتومایسین در ایزوله های جداشده از بیماران شهر تهران با روش مولکولی PCR

زمینه و اهداف: انتروکوک ها به صورت فلور نرمال در دستگاه گوارش انسان و بسیاری از پستانداران وجود دارند . امروزه افزایش شیوع انتروکوک های مقاوم به آمینوگلیکوزیدها  در بیمارستان های سراسر جهان یک مشکل مهم به شمار می آید. در انتروکوک ها ژن  aph(۳&#۳۹;)-IIIa نقش اصلی در پیدایش مقاومت نسبت به استرپتومایسین بازی می کند.  هدف  ازانجام این مطالعه شناسائی این ژن در انتروکوک های جداشده از بیماران شهر تهران به روش PCR می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه ۳۵۰ نمونه بالینی مختلف در طی سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۲ از  بیمارستان میلاد،امام خمینی ،بقیه ا..(عج) جمع آوری شد. گونه های انتروکوک بر اساس تست های بیوشیمیایی و کشت در محیط های اختصاصی  تعیین هویت گردیدند، سپس جهت تعیین الگوی مقاومت دارویی ایزوله های انتروکوک ها به آنتی بیوتیک های مختلف، روش دیسک دیفیوژن بر اساس معیار CLSI انجام پذیرفت. در ادامه برای شناسایی ژن های مقاومت نسبت به استرپتومایسین از پرایمر  aph(۳&#۳۹;)-IIIaدر روش مولکولی PCR استفاده شد. یافته‌ها: از میان ۱۵۰ نمونه، ۸۷ مورد (۵۸%) انتروکوک فکالیس و ۶۳ مورد (۴۲% ) انتروکوک فاسیوم گزارش شدند. در تست آنتی بیوگرام، سویه ها، مقاومت بالایی نسبت به تتراسایکلین و اریترومایسین از خود نشان دادند و کمترین مقاومت نسبت به دو آنتی بیوتیک کلرآمفنیکل و وانکومایسین بود. هم چنین مقاومت چندگانه در اکثر سویه ها مشاهده گردید و میزان فراوانی  ژن aph(۳ʹ)-IIIa  ۲۲/۲% بود که اکثر انها مقاوم به استرپتومایسین بودند. نتیجه‌گیری: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت عامل اصلی مقاومت به آنتی بیوتیک استرپتومایسین وجود این ژن aph(۳ʹ)-IIIa در سویه های انتروکوک فاسیوم و فکالیس است که رفته رفته در بیمارستان های شهر تهران  در حال گسترش است، لذا تشخیص سریع این نوع مقاومت ها با روش مولکولی PCR می تواند راهی برای جلوگیری از گسترش  عفونت های ناشی از این باکتری باشد.